Johan Cahuzak Theater
 

Workshop gesprekstechnieken

Na een verzoek van een jongerenwerker heb ik een workshop ontwikkeld over technieken voor gesprekken met pubers. Dat had heel wat voeten in de aarde want ik wilde meer dan alleen maar vertellen en bovendien wilde ik meer dan alleen maar wat tips geven. Ik heb me er diep in gestort en kwam al snel tot de conclusie dat het voortraject bij zo’n gesprek misschien wel van groter belang is dan het uiteindelijke gesprek. Daarom heb ik de boel verdeeld in drie stukken:
- Wie ben ik? - Hoe pak ik concreet zo’n gesprek aan?
- Algemene tips. Het is van fundamenteel belang antwoord te geven op vragen als: Wat wil ik, waar ben ik bang voor, waarom ben ik daar bang voor en is dat een terechte angst?
- Verder sta ik stil bij de opvoeding van de toehoorders. Hoe ben ik zelf opgevoed, hoe kijk ik daar op terug? En dan een stap verder, hoe kom ik aan mijn opvoedkundige ideeën, is dat een goede bron, zijn er misschien betere? 

Ik denk aan ouderavonden. Trainingen voor onderwijsmensen, onderwijs ondersteunend personeel en (beginnende) docenten. Verder bijeenkomsten als studiedagen, seminairs, congressen en lezingen. Denk ook aan bijeenkomsten in kerk en moskee of verzin het zelf maar. 

Ik hoop mensen te leren dat ze bij elke uitspraak in dit verband zichzelf vragen: Is dat zo? En dat het uitgangspunt voor ieder opvoeder moet zijn: Wat zijn de talenten van dit kind en hoe kan ik die versterken? Bij de eerste workshops die ik gaf, kwamen daar verrassende uitspraken naar voren: “Ik kan best negatieve kanten van mijn kind noemen maar talenten, dat is een stuk lastiger.” En ook belangrijk: het gaat in de opvoeding om de behoefte van het kind, niet om die van jou. 

Natuurlijk geef ik ook concrete tips:
- Besef dat zo’n gesprek voor jou lastig is, maar ook voor de puber. - Kies een goed moment, maar let wel op. Soms zit je opeens, zomaar te praten. Bijvoorbeeld bij een wandeling, een lange autorit, bij de tv, bij een nachtelijk activiteit tijdens een werkweek. En vroeger, bij de afwas … - Zorg dat je een beetje weet waar het over gaat. Als je met je kind wilt praten over riskante genotmiddelen weet dan welke drugs er zijn, waar je die koopt, wat de prijzen zijn. Welke uitgaansgelegenheden zijn er in de buurt? En bezoek die eens. Met name deze opmerking geeft nogal eens hilariteit. Maar altijd zijn er ook ouders die aangeven dat gedaan te hebben. Juist zij weten de anderen veelal te overtuigen.
- Laat pubers weten dat je eventueel ongerust bent. Dat klinkt heel anders dan boos, teleurgesteld of verdrietig.
- Bedenk bijzondere gesprekstechnieken, schrijf een brief, wijs op een songtekst.
- En dan een tip uit mijn eigen leven. Zoek als je zelf moeilijk contact met je kind kunt leggen, mensen voor wie dat gemakkelijker is. Wij hebben erg veel baat gehad bij een bevriend echtpaar dat dichtbij ons woonde. Je kunt ook denken aan je broer, je zus, de buurman, een leraar, een jongerenwerker of de pastoor. 

Ik wil grote thema’s niet uit de weg gaan. Daarom zeg ik aan het eind van de workshop: Besef dat als je zelf grote problemen hebt of in je jeugd hebt gehad, je beeld op opvoeding ernstig vertroebeld kan zijn. 

Mijn laatste tip is immer: Wees wijs. 

De workshop kleed ik aan met diverse praktijkvoorbeelden. Ik stel vragen en uiteraard kan het publiek direct reageren. We kunnen eventueel werken met opdrachten, casussen of drama-opdrachten. Ook is het mogelijk te beginnen met een toepasselijk filmfragment. En regelmatig werk ik met een forumdiscussie waarbij het publiek zeer actief reageert. 

En misschien is de afsluiting met een cabaretje wel heel aardig. In ieder geval eindig ik met het traditionele slotgedicht. Ik wil mensen prikkelen, ze raken en ik wil ze actief maken. Dat allemaal in een ontspannen sfeer. Het lijkt wel opvoeden.

Prijs
735 Euro